Een week ten anker, trage Algerijnen en full ahead

Zaterdag 28 juli 2012
Weekend! Tenminste als je niet op een schip werkt. Hier gaat het leven immers gewoon door, wel doen we rustiger aan in het weekend. Zaterdag is schoonmaakdag en dan word alles gesopt. Dus lekker aan de slag gegaan met een sopje en een doekje en zo is alles weer lekker schoon en fris.
Na de lunch kwamen we aan in Bejaia. Echter omdat de hele haven vol ligt zijn we voor anker gegaan net als ongeveer 15 andere schepen. Voor anker gaan betekent ankerwacht, er moet 24 uur per dag iemand opletten of het anker houdt, we opgeroepen worden door de haven en of er geen verstekelingen aan boord komen. Aan mij de taak om dit tussen 0400 en 0600 te doen.
Dus de wekker gaat alweer om 0345.

Zondag 29 juli 2012
Zo de wekker ging lekker vroeg vannacht. Naar de brug gelopen en daar was niemand. Op het achterdek kijken en daar stonden de Filippijnen hun nieuw visspullen uit te proberen. Die spullen werken heel goed, om 0700 hadden ze een emmer vol gevangen. Ik mocht een taart maken voor vandaag, dat is traditie hier. Op zondag wat lekkers te eten, dus Allard heeft een kwarktaart gemaakt. Om 0700 maar weer mijn kooi ingegaan want 5 uurtjes slaap is wel heel weinig. Uitgeslapen tot 1100 uur. Even een kijkje nemen op brug, gebleven tot het avondeten. Geen administratie gedaan vandaag, want de kapitein zegt; geniet van de rust op zondag. We liggen immers nog steeds ten anker voor de haven van Bejaia. Het nieuws is dat we waarschijnlijk pas maandagavond mogen lossen en misschien pas dinsdagochtend. Vanwege de ramadan zijn er hier minder havenwerkers, en er zijn er al niet heel veel. Wederom een ankerwacht dus. Lekker vroeg mijn kooi in dan maar.

Maandag 30 juli 2012
Wederom een ankerwacht gelopen. Daarna 4 uurtjes slaap gepakt en met koffietijd op de brug verschenen. Na de koffie heb ik samen met Steve (stuurman) wederom wat correcties gemaakt, ditmaal in de ALRS (boek met alle radio signalen en uitzendtijden). Toen dat gedaan was, kreeg ik de opdracht om Viktor (machinist) te helpen met reparen van de luikenwagen. De beugel waar de elektriciteitskabel aan vast hoort te zitten was kapot. Dus nagedacht over en oplossing en een nieuwe beugel gelast. Als het geverfd is ziet het eruit alsof het origineel is, goed gelukt dus. Toen we net klaar waren kwam de kapitein een kijkje nemen en slecht nieuws brengen. We zijn op vroegst pas woensdag aan de beurt in de haven. Daardoor missen we waarschijnlijk onze lading in Arles, dus afwachten en meer ankerwachten lopen. Het aantal schepen dat inmiddels hier ten anker ligt is nu al opgelopen tot 17.

Dinsdag 31 juli 2012
Wederom een ankerwacht gelopen van 4 tot 6 vanochtend. Bij een buitentemperatuur van ongeveer 27 graden Celsius. De temperatuur is hier een ‘hot’ item. Vandaag liep het tot wel 49(!) graden Celsius op, dat was wel in de zon maar toch. Vandaag een ventilatierooster verwijderd en vanwege de verfschade die hierbij was opgelopen hebben we maar besloten het rooster en de houder opnieuw te verven. Op deze manier zien we meteen of er iemand aanzit. We zitten in immers in Afrika en daar zijn vele verstekelingen. Dus alles zit op slot en dichtgeschroefd, heel vervelend. Maar minder erg dan een verstekeling aan boord.
Dus Allard mocht het rooster afkrabben, kaalschuren en in de primer zetten. Morgen alles mooi wit maken.
Vandaag hebben we te horen gekregen dat we waarschijnlijk morgen rond het middaguur naar binnen mogen, maar het blijft afwachten…

Woensdag 1 augustus 2012
Nog steeds ten anker, dus nog steeds van 4 tot 6 ankerwacht. Daarna mijn bedje weer ingekropen en rond koffietijd opgestaan. Na koffietijd verder gegaan met het ventilatierooster. De houder in de primer gezet, daarna gewit en de matroos/kok Ryan heeft het rooster geschilderd. Morgen terugplaatsen en de boutjes dichtverven. Inmiddels het nieuws bekend gemaakt dat we vandaag niet naar binnen mogen en zeer waarschijnlijk morgen ook niet.
Ook heb ik nog even aan mijn stageboek gezeten, en heeft Steve (de stuurman) mij wat programma’s op de pc laten zien die nodig zijn voor de reisvoorbereiding.
Wat overigens wel grappig is hier op de ankerplaats, alle schepen liggen een andere kant op. Normaal gesproken liggen alle schepen namelijk dezelfde kant op met de boeg, dit vanwege stroming en de wind. Echter hier is de stroming niet een kant op, door de vorm van de baai en de diepte.

Donderdag 2 augustus 2012
De voorspelling van gister klopte, we mogen nog steeds niet naar binnen. Dit omdat volgens de havenmeester er een onverwachte tanker aankwam die op onze plek moest liggen. Dus toen maar verder gegaan de klussen aan boord. Vandaag was het de beurt aan de luiken, met name de onderkant daarvan. Er zit namelijk allemaal cementsluier aan, vanwege een lading cement ongeveer anderhalf jaar geleden. Dus eerst met de luikenwagen een luik zo hoog mogelijk getild en boven een ander luik gehangen. Vervolgens met spanbanden gezekerd, en nog houten blokken eronder gezet zodat er nog een vluchtmogelijkheid is. Daarna hebben we met de gehele bemanning slijptollen gepakt en zijn we aan de slag gegaan. De kapitein heeft de hogedrukspuit gepakt en spoot daarmee de restjes eraf. We hebben het niet af gekregen, het eerste luik. Vanwege tijdsdruk nog snel alles kale plekjes in de primer gezet en volgende keer maken we het af. Om even een beeld te scheppen van de grootte van een luik, het is een soort stalen deksel van 10 bij 7 meter dat ongeveer 10 ton weegt. Oja de luikenwagen kon het niet hoger tillen dan 1,5 m, lekker bukken dus.

Vrijdag 3 augustus 2012
Vandaag was een lange dag. Ik had ankerwacht van 6 tot 8 uur vanochtend dus daarna opgebleven. Eerst tot 10 uur wat dingen ingevuld in mijn stageboek met de kapitein. Daarna zijn we weer met zijn allen aan de slag gegaan om het luik af te maken. Geschuurd, in de primer gezet en daarna met iedereen het hele luik geschilderd aan de onderkant. Lekker laten drogen, door het warme weer hier is dat zo gebeurt. Na het luik terug geplaatst te hebben, het hele dek schoongespoten en geboend. De dag afgesloten met lekkere pannenkoeken, goed nieuws. Waarschijnlijk gaan we vanavond langs de kant, en gaan ze vannacht aan het werk. Als we aan de kant liggen begint het pas, dan moeten we namelijk gangway-wacht houden. Er moet dus 24 uur per dag iemand aan de reling staan om te voorkomen dat mensen aan boord komen zonder gezien te worden. Eerst nog naar kant komen…
Het is doorgegaan! We liggen inmiddels langs de kade, en Allard zit naast de gangway (loopbrug) op wacht. Een mooi lijstje om in te vullen ligt naast mij, hier moet op komen staan wie er wanneer aan boord komt en boord gaat. Ik heb altijd gangway-wacht van 1100 tot 1500 uur en van 2300 tot 0300 uur. Dus wachten tot ik afgelost wordt, we hebben immers nog steeds geen internet hier.

Zaterdag 4 augustus 2012
Zo mijn wacht is afgelopen en ik heb lekker wat slaap gepakt. Met de kapitein wat foto’s van het schip bekeken toen was het al 1100 uur. Het lossen is inmiddels al begonnen en aan degene die gangway-wacht heeft de taak om stroppen te verzamelen. Stroppen zijn lussen touw waarmee de bundels hout in en uit het schip getakeld worden. Deze stroppen moeten weer terug naar de rechtmatige eigenaar in Arles dus verzamelen maar. Op zich is het best leuke afwisseling maar van veiligheid hebben ze hier in Algerije nog niet gehoord. De haken waarmee getakeld wordt hebben geen beveiliging en het lijkt alsof ze iedere incompetente taxichauffeur een heftruck hebben gegeven. Ze rijden namelijk best wel wat planken hout kapot met die dingen. Wel jammer dat het zo warm is (ongeveer 35 graden), als je hard aan het werk bent.
Hopelijk zijn we morgenmiddag klaar met lossen, dan gaan we ‘racen’ naar Arles om onze vracht voor Napels op te halen. Eerst zo meteen nog een wachtje houden.

Zondag 5 augustus 2012
Zoals verwacht een rustig wachtje gehad, niemand aan boord gekomen en geen verstekelingen gevonden. Vandaag zijn ze verder gegaan met uitladen van het hout en vanmiddag rond 5 uur waren ze daar klaar mee. Gelijk alle stroppen aan boord gehesen met de voormast. De graanschotten verplaatst en daarmee in de goede positie gezet, speedlocks en knevels vast gezet. Klaar voor vertrek na een inspectie van de politie of er echt geen verstekelingen zijn. Gangway aan boord vastgezet, waar is de loods? “Kapitein, u wordt opgeroepen!” klonk er over het dek, waarop de kapitein naar boven sprint om de VHF te beantwoorden. Even later een hoop gebulder en bericht vanuit de brug: “Guys, three more hours before the fucking pilot is coming!!!”. Het bericht verspreidt zich en iedereen begint zich toch wel af te vragen wat de loods in die tussentijd allemaal gaat doen. Het is immers een kleine haven die helemaal vol ligt met schepen. Er zijn twee schepen die weggaan, een ander schip en wij. Het is een misschien een kwartier varen voordat de loods afstapt, dan stapt hij op een ander schip en vaart een kwartier lang terug. Het is niet zo dat ze hier een eetpauze hebben, het is namelijk Ramadan, en als gezien wordt dat je eet riskeer je 6 maanden gevangenis…
Bovendien gaan we hierdoor onze target van 0800 in Arles missen. Misschien is onze lading er nog wel? Wachten op de loods maar.
Hah, de loods komt eraan rond 2100 uur, zeiden ze… Het is nu half twaalf en hebben de loodsboot al 3 keer voorbij zien varen.
Vertrokken uit dit gekke land, om 0000 uur kwam de loods eindelijk. Zodra deze aan boord was, gelijk alle trossen losgegooid, haven uitgevaren, anker zeevast gezet en ‘full speed ahead’, naja bijna dan 97% motorvermogen. Op naar onze lading in Arles!

Momentele positie:
040 19.8 N
005 04.6 E