Busan 2 en vertrek
Blijf op de hoogte en volg Allard
29 Augustus 2014 | Zuid-Korea, Busan
Dag 120, woensdag 25 juni 2014
De eerste laag wit zit op de expansietank voor de thermische olie. Omdat de grijze primer er nog doorheen komt moet er nog een tweede laag op, maar dat komt morgen. Daar was geen tijd meer voor vanochtend.
Naar verwachting ben ik morgen of vrijdag klaar met het verslag om te laten lezen aan de stuurman.
Tevens hebben we gehoord dat we zaterdag naar Okpo gaan, ook ten anker, maar wel naar het FPSO.
Dag 121, donderdag 26 juni 2014
Eerst heb ik de filters van de ventilatie op de brug vervangen. Dat duurde tot de koffiepauze/ pik-eet en daarna hadden we een oefening met een man over boord. Helaas verliep deze verre van vlekkeloos en gaan we die dus morgen nogmaals oefenen.
Dag 122, vrijdag 27 juni 2014
Het is bevestigd dat we morgen naar Okpo gaan verkassen. Vanochtend hebben we dus maar een route in de kaart gezet en het is toch nog ongeveer 20 mijl varen. Vanmiddag heb ik mijn verslag afgemaakt. Alleen nog puntjes op de i zetten, maar de stuurman gaat dit vast nakijken.
Dag 123, zaterdag 28 juni 2014
Vandaag zijn we met alle drie de schepen vertrokken naar Okpo, daar is de grote Samsung werf waar het FPSO wordt gebouwd. Een FPSO (Floating Production and Storage facility Offshore) is eigenlijk een drijvende olietank die olie ontvangt van platformen, dit verwerkt en naar de wal pompt of afgeeft aan tankers die langszij komen.
Het varen ging eigenlijk onder orders van de tweede stuurman; de kapitein vertrouwde erop dat goed zou komen dat kwam ook. Ik had de taak gekregen over de communicatie met de walstations en andere schepen, wat ook vlekkeloos verliep.
Nu we weer ten anker liggen kunnen we de KNARR (het FPSO) zien liggen.
Dag 124, zondag 29 juni 2014
Wederom een rustdag. Om de dag niet verloren te laten gaan heb ik wat dingen uitgezocht voor mijn takenboek. Na alle info erop te hebben nageslagen heb ik wat kleine verslagjes gemaakt. Dit omdat lang niet alle taken mogelijk zijn aan boord van een sleper. Op deze manier kan ik toch laten zien dat ik de theorie beheers en het belangrijkste handtekeningen verzamelen…
Dag 125, maandag 30 juni 2014
Vol goede moed zijn we deze week begonnen in de weet dat het vertrek voor volgende week gepland staat. De ochtend heb ik volbracht met het afmaken van de expansietanks en het schilderen van een stuk ketting. Die ketting wordt tijdens de reis gebruikt om bij het bunkeren de voorlopers over te geven aan een van de andere Fairmount schepen. Ik zal uitleggen hoe precies. Vanmiddag heb ik mijn ankerwacht gelopen waar ik tot de conclusie kwam dat het hier wel erg rustig is. Waarschijnlijk omdat het hier doodlopend is.
Dag 126, dinsdag 1 juli 2014
Ik kreeg de taak om de kok en messman te helpen om de droge voorraadkast uit te ruimen, schoon te maken, uit te zoeken en opnieuw in te delen. Tot 3 uur zijn we bezig geweest met het leeghalen en schoonmaken. Tijdelijk hadden we alles in de messrooms neergezet, die ineens erg vol waren. Na de middagkoffie hebben we alles weer (nu logisch) ingeruimd. Dat is op de sappen na, die doen we morgenochtend.
Dag 127, woensdag 2 juli 2014
Na eerst de sappen teruggezet te hebben kwam ik om 9 uur aan dek waar we de voorloopdraden op de werkdrum hebben gespoeld. We hebben 3 drums aan de hoofdwinch zetten. Eén bevat de hoofdsleepdraad (midden), de bakboordse bevat een reserve sleepdraad en de stuurboorse bevat een (kortere) werkdraad. Door de voorloopdraden hierop te spoelen kunnen deze beheerst worden uitgegeven en schieten ze niet in 1 keer van dek wat levensgevaarlijk is. Hier zijn we de rest van de ochtend mee bezig geweest.
Dag 128, donderdag 3 juli 2014
Het dek is eigenlijk klaar voor vertrek en opgeruimd. Dus hebben de derde stuurman en ik wat kleine klusjes gedaan. Zo heeft de nieuwe werphaak een lijn aangesplitst gekregen, hebben we een emmer gevonden om accu’s naar boven de brug te hijsen en nog wat kleine dingen. Inde middag is de eerste stuurman de wal opgegaan en liep ik vandaag mijn ankerwacht echt alleen. De kapitein kwam wel regelmatig boven om te kijken hoe het ging maar, zoals verwacht verliep het vlekkeloos.
Dag 129, vrijdag 4 juli 2014
Het vertrek is uitgesteld, omdat er een tyfoon op komst is. Deze komt nu direct op ons af en de kapiteins en klant vinden het niet veilig om de 7de vast te maken en te vertrekken. Althans dat kwam uit de meeting die ze vandaag hadden. Ik ben nog de wal op geweest en ben iedereen na de meeting tegengekomen dus ik moest bij hen komen zitten op het terras.
Dag 130, zaterdag 5 juli 2014
Na vanochtend eerst alle accu’s naar hun bestemming te hebben getild ben ik met de elektricien, begonnen met het afkoppelen van de oude en aankoppelen van de nieuwe (alle 48 stuks boven op de brug. Deze zijn voor noodcommunicatie en verlichting. Het zijn 12 accu’s van 2 volt elk. Daarna werd ik door de stuurman voor de laatste keer de wal op gestuurd om daar boodschappen voor hem te doen. Toen we terug kwamen met 2 volle boodschappentassen met snoep en koek was hij wel tevreden.
Dag 131, zondag 6 juli 2014
Omdat er vanochtend een meeting aan boord van onze boot was van alle kapiteins en HWTK’s moest ik voor koffiejuffrouw spelen. Hierdoor kon ik vanochtend niet de accu’s vast zetten met hout. Dat moet dan morgen maar.
Ook zijn onze HWTK en tweede stuurman naar huis vertrokken. De nieuwe tweede stuurman is dezelfde als ik op de Glacier had, wel grappig dus.
Dag 132, maandag 7 juli 2014
Vandaag moest er een fles met medische zuurstof naar de Expedition worden gebracht. Omdat de werkboot het niet doet is er gelijk maar een Man over boord oefening gehouden. Nadat de fles was overgegeven hebben de derde stuurman en ik de hele MOB boot schoongemaakt en de inventaris gecontroleerd. Tijdens mijn wacht ’s middags heb ik mijn verslag verbeterd en aan de eerste stuurman gegeven zodat het morgen verzonden kan worden.
Dag 133, dinsdag 8 juli 2014
Vanochtend had de stuurman mijn verslag nog niet nagekeken. ’s Avonds wel en kon ik het du opsturen. Aan dek hebben we alles weer in het vet gezet. Twee matrozen werkten samen om alle werktuigen te smeren, de bootsman deed alle scharnieren en de laatste matroos en ik hebben alle waterdichte deuren en vluchtluiken gesmeerd. Zo waren we om 2 uur klaar. Morgen komt cycloon Neoguri…
Dag 134, woensdag 9 juli 2014
Mijn taak voor vandaag was het zeevast zetten van de nieuwe accu’s. Omdat ze in een te grote bak staan is het makkelijkste om hout op maat te naken en dat vast te slaan. Helaas ging er veer tijd inzitten dan verwacht en was ik pas om 4uur klaar en kon dus gelijk opwacht. Vandaag was tevens het hoogtepunt van cycloon Neoguri. De wind was gelukkig niet veel harder dan 5 Bft.
Dag 135, donderdag 10 juli 2014
Vanochtend is de FPSO ook op de ankerplaats gekomen en is het vertrek bevestigd voor morgen. Ik ben vanochtend doorgegaan als timmerman en heb een stoelverhoging afgemaakt voor de kapitein. Op de reis moet ik die nog verven en dan is ie af.
In principe zit ik 25 juli aan mijn dagen, maar omdat dan de eerste haven Mauritius is zal ik waarschijnlijk vanaf daar naar huis gaan. Het is nog ongeveer een maand varen daar naartoe.
Dag 136 - 153, vrijdag 11 juli 2014 – maandag 28 juli 2014
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik wat ik geschreven heb, er is weer een hoop gebeurd. De 11de zijn we vertrokken na eerst een half uur vertraging omdat de boegschroef dacht dat het maandag was en dus niet meewerkte. Nadat hadden vastgemaakt en de Glacier ook, zijn we naar het loodsstation gevaren. Aldaar heeft ook de Expedition vastgemaakt. Toen we eenmaal goed en wel onderweg waren bleek dat we een stuk sneller gingen dan was uitgerekend. Helaas moesten we bijna direct alweer deviëren van de koers omdat de volgende tyfoon alweer op komst was. Na een paar (3) slechte dagen nadat deze Rammasun gepasseerd was zijn we via de Filipijnen naar Singapore gevaren. Naja, we waren wel zo’n 70 km van de kust verwijderd. Daar is onze kok van boord gegaan met acute jicht en nog wat andere medische problemen, een nieuwe kok is aan boord gekomen. De hoofdreden waarom we daar waren was omdat de FPSO wat spullen aan boord moest hebben. In eerste instantie waren we met het hele konvooi ten anker gegaan (alle schepen incluus de FPSO) maar omdat ons anker ging krabben hebben we dat maar opgehaald. Om vervolgens de FPSO in positie te houden hebben we zogenaamde ‘heading control’ gedaan. Dit is erg lastig en ik mocht het ook even proberen maar het luistert erg nauw en daarom deed de stuurman het liever zelf. Wel leuk om eens te doen. Toen alle spullen aan boord waren gehesen van de FPSO zijn we vertrokken. Niet richting Singapore en Malacca Strait maar vanwege de drukte zijn we inmiddels al bijna bij Sunda Strait, bij Indonesië.
Ik heb natuurlijk ook van alles gedaan, maar het voornaamste is het wachtlopen. Met zo’n drukke sleep is het ook inderdaad de hele tijd lopen. Er staat de gehele tijd een wachtsman (matroos) op de brug die als uitkijk fungeert, maar dat neemt niet weg dat de officier van de wacht ook de hele tijd naar buiten moet kijken. Zowel voor, voor de scheepvaart, als opzij voor de afstanden tot de andere slepers en achter naar de sleep en sleepdraad. Al met al als je tijdens je wacht van 4 uur een half uur kunt zitten is het rustig.
Aan dek heb ik een aantal keer geholpen met vetten van kont en hekrol, dit om de sleepdraad te beschermen. Er zitten weliswaar ‘protectors’ omheen maar die slijten ook op het staal van het schip. Ook hebben we al een aantal keer van lengte veranderd van de sleepdraad en dan moeten die protectors verzet worden. Om dat voor er elkaar te krijgen moeten ze ‘los’ gemaakt worden en later uiteraard weer vast. Hier heb ik ook een aantal keer mee geholpen.
O en ik heb de scheepsbel gepoetst en we in de lak gezet (doorzichtig) zodat hij langer mooi blijft.
Morgen gaan we het zwembad opbouwen en varen we langs de Krakatau.
De eerste laag wit zit op de expansietank voor de thermische olie. Omdat de grijze primer er nog doorheen komt moet er nog een tweede laag op, maar dat komt morgen. Daar was geen tijd meer voor vanochtend.
Naar verwachting ben ik morgen of vrijdag klaar met het verslag om te laten lezen aan de stuurman.
Tevens hebben we gehoord dat we zaterdag naar Okpo gaan, ook ten anker, maar wel naar het FPSO.
Dag 121, donderdag 26 juni 2014
Eerst heb ik de filters van de ventilatie op de brug vervangen. Dat duurde tot de koffiepauze/ pik-eet en daarna hadden we een oefening met een man over boord. Helaas verliep deze verre van vlekkeloos en gaan we die dus morgen nogmaals oefenen.
Dag 122, vrijdag 27 juni 2014
Het is bevestigd dat we morgen naar Okpo gaan verkassen. Vanochtend hebben we dus maar een route in de kaart gezet en het is toch nog ongeveer 20 mijl varen. Vanmiddag heb ik mijn verslag afgemaakt. Alleen nog puntjes op de i zetten, maar de stuurman gaat dit vast nakijken.
Dag 123, zaterdag 28 juni 2014
Vandaag zijn we met alle drie de schepen vertrokken naar Okpo, daar is de grote Samsung werf waar het FPSO wordt gebouwd. Een FPSO (Floating Production and Storage facility Offshore) is eigenlijk een drijvende olietank die olie ontvangt van platformen, dit verwerkt en naar de wal pompt of afgeeft aan tankers die langszij komen.
Het varen ging eigenlijk onder orders van de tweede stuurman; de kapitein vertrouwde erop dat goed zou komen dat kwam ook. Ik had de taak gekregen over de communicatie met de walstations en andere schepen, wat ook vlekkeloos verliep.
Nu we weer ten anker liggen kunnen we de KNARR (het FPSO) zien liggen.
Dag 124, zondag 29 juni 2014
Wederom een rustdag. Om de dag niet verloren te laten gaan heb ik wat dingen uitgezocht voor mijn takenboek. Na alle info erop te hebben nageslagen heb ik wat kleine verslagjes gemaakt. Dit omdat lang niet alle taken mogelijk zijn aan boord van een sleper. Op deze manier kan ik toch laten zien dat ik de theorie beheers en het belangrijkste handtekeningen verzamelen…
Dag 125, maandag 30 juni 2014
Vol goede moed zijn we deze week begonnen in de weet dat het vertrek voor volgende week gepland staat. De ochtend heb ik volbracht met het afmaken van de expansietanks en het schilderen van een stuk ketting. Die ketting wordt tijdens de reis gebruikt om bij het bunkeren de voorlopers over te geven aan een van de andere Fairmount schepen. Ik zal uitleggen hoe precies. Vanmiddag heb ik mijn ankerwacht gelopen waar ik tot de conclusie kwam dat het hier wel erg rustig is. Waarschijnlijk omdat het hier doodlopend is.
Dag 126, dinsdag 1 juli 2014
Ik kreeg de taak om de kok en messman te helpen om de droge voorraadkast uit te ruimen, schoon te maken, uit te zoeken en opnieuw in te delen. Tot 3 uur zijn we bezig geweest met het leeghalen en schoonmaken. Tijdelijk hadden we alles in de messrooms neergezet, die ineens erg vol waren. Na de middagkoffie hebben we alles weer (nu logisch) ingeruimd. Dat is op de sappen na, die doen we morgenochtend.
Dag 127, woensdag 2 juli 2014
Na eerst de sappen teruggezet te hebben kwam ik om 9 uur aan dek waar we de voorloopdraden op de werkdrum hebben gespoeld. We hebben 3 drums aan de hoofdwinch zetten. Eén bevat de hoofdsleepdraad (midden), de bakboordse bevat een reserve sleepdraad en de stuurboorse bevat een (kortere) werkdraad. Door de voorloopdraden hierop te spoelen kunnen deze beheerst worden uitgegeven en schieten ze niet in 1 keer van dek wat levensgevaarlijk is. Hier zijn we de rest van de ochtend mee bezig geweest.
Dag 128, donderdag 3 juli 2014
Het dek is eigenlijk klaar voor vertrek en opgeruimd. Dus hebben de derde stuurman en ik wat kleine klusjes gedaan. Zo heeft de nieuwe werphaak een lijn aangesplitst gekregen, hebben we een emmer gevonden om accu’s naar boven de brug te hijsen en nog wat kleine dingen. Inde middag is de eerste stuurman de wal opgegaan en liep ik vandaag mijn ankerwacht echt alleen. De kapitein kwam wel regelmatig boven om te kijken hoe het ging maar, zoals verwacht verliep het vlekkeloos.
Dag 129, vrijdag 4 juli 2014
Het vertrek is uitgesteld, omdat er een tyfoon op komst is. Deze komt nu direct op ons af en de kapiteins en klant vinden het niet veilig om de 7de vast te maken en te vertrekken. Althans dat kwam uit de meeting die ze vandaag hadden. Ik ben nog de wal op geweest en ben iedereen na de meeting tegengekomen dus ik moest bij hen komen zitten op het terras.
Dag 130, zaterdag 5 juli 2014
Na vanochtend eerst alle accu’s naar hun bestemming te hebben getild ben ik met de elektricien, begonnen met het afkoppelen van de oude en aankoppelen van de nieuwe (alle 48 stuks boven op de brug. Deze zijn voor noodcommunicatie en verlichting. Het zijn 12 accu’s van 2 volt elk. Daarna werd ik door de stuurman voor de laatste keer de wal op gestuurd om daar boodschappen voor hem te doen. Toen we terug kwamen met 2 volle boodschappentassen met snoep en koek was hij wel tevreden.
Dag 131, zondag 6 juli 2014
Omdat er vanochtend een meeting aan boord van onze boot was van alle kapiteins en HWTK’s moest ik voor koffiejuffrouw spelen. Hierdoor kon ik vanochtend niet de accu’s vast zetten met hout. Dat moet dan morgen maar.
Ook zijn onze HWTK en tweede stuurman naar huis vertrokken. De nieuwe tweede stuurman is dezelfde als ik op de Glacier had, wel grappig dus.
Dag 132, maandag 7 juli 2014
Vandaag moest er een fles met medische zuurstof naar de Expedition worden gebracht. Omdat de werkboot het niet doet is er gelijk maar een Man over boord oefening gehouden. Nadat de fles was overgegeven hebben de derde stuurman en ik de hele MOB boot schoongemaakt en de inventaris gecontroleerd. Tijdens mijn wacht ’s middags heb ik mijn verslag verbeterd en aan de eerste stuurman gegeven zodat het morgen verzonden kan worden.
Dag 133, dinsdag 8 juli 2014
Vanochtend had de stuurman mijn verslag nog niet nagekeken. ’s Avonds wel en kon ik het du opsturen. Aan dek hebben we alles weer in het vet gezet. Twee matrozen werkten samen om alle werktuigen te smeren, de bootsman deed alle scharnieren en de laatste matroos en ik hebben alle waterdichte deuren en vluchtluiken gesmeerd. Zo waren we om 2 uur klaar. Morgen komt cycloon Neoguri…
Dag 134, woensdag 9 juli 2014
Mijn taak voor vandaag was het zeevast zetten van de nieuwe accu’s. Omdat ze in een te grote bak staan is het makkelijkste om hout op maat te naken en dat vast te slaan. Helaas ging er veer tijd inzitten dan verwacht en was ik pas om 4uur klaar en kon dus gelijk opwacht. Vandaag was tevens het hoogtepunt van cycloon Neoguri. De wind was gelukkig niet veel harder dan 5 Bft.
Dag 135, donderdag 10 juli 2014
Vanochtend is de FPSO ook op de ankerplaats gekomen en is het vertrek bevestigd voor morgen. Ik ben vanochtend doorgegaan als timmerman en heb een stoelverhoging afgemaakt voor de kapitein. Op de reis moet ik die nog verven en dan is ie af.
In principe zit ik 25 juli aan mijn dagen, maar omdat dan de eerste haven Mauritius is zal ik waarschijnlijk vanaf daar naar huis gaan. Het is nog ongeveer een maand varen daar naartoe.
Dag 136 - 153, vrijdag 11 juli 2014 – maandag 28 juli 2014
Het is inmiddels alweer een tijdje geleden dat ik wat ik geschreven heb, er is weer een hoop gebeurd. De 11de zijn we vertrokken na eerst een half uur vertraging omdat de boegschroef dacht dat het maandag was en dus niet meewerkte. Nadat hadden vastgemaakt en de Glacier ook, zijn we naar het loodsstation gevaren. Aldaar heeft ook de Expedition vastgemaakt. Toen we eenmaal goed en wel onderweg waren bleek dat we een stuk sneller gingen dan was uitgerekend. Helaas moesten we bijna direct alweer deviëren van de koers omdat de volgende tyfoon alweer op komst was. Na een paar (3) slechte dagen nadat deze Rammasun gepasseerd was zijn we via de Filipijnen naar Singapore gevaren. Naja, we waren wel zo’n 70 km van de kust verwijderd. Daar is onze kok van boord gegaan met acute jicht en nog wat andere medische problemen, een nieuwe kok is aan boord gekomen. De hoofdreden waarom we daar waren was omdat de FPSO wat spullen aan boord moest hebben. In eerste instantie waren we met het hele konvooi ten anker gegaan (alle schepen incluus de FPSO) maar omdat ons anker ging krabben hebben we dat maar opgehaald. Om vervolgens de FPSO in positie te houden hebben we zogenaamde ‘heading control’ gedaan. Dit is erg lastig en ik mocht het ook even proberen maar het luistert erg nauw en daarom deed de stuurman het liever zelf. Wel leuk om eens te doen. Toen alle spullen aan boord waren gehesen van de FPSO zijn we vertrokken. Niet richting Singapore en Malacca Strait maar vanwege de drukte zijn we inmiddels al bijna bij Sunda Strait, bij Indonesië.
Ik heb natuurlijk ook van alles gedaan, maar het voornaamste is het wachtlopen. Met zo’n drukke sleep is het ook inderdaad de hele tijd lopen. Er staat de gehele tijd een wachtsman (matroos) op de brug die als uitkijk fungeert, maar dat neemt niet weg dat de officier van de wacht ook de hele tijd naar buiten moet kijken. Zowel voor, voor de scheepvaart, als opzij voor de afstanden tot de andere slepers en achter naar de sleep en sleepdraad. Al met al als je tijdens je wacht van 4 uur een half uur kunt zitten is het rustig.
Aan dek heb ik een aantal keer geholpen met vetten van kont en hekrol, dit om de sleepdraad te beschermen. Er zitten weliswaar ‘protectors’ omheen maar die slijten ook op het staal van het schip. Ook hebben we al een aantal keer van lengte veranderd van de sleepdraad en dan moeten die protectors verzet worden. Om dat voor er elkaar te krijgen moeten ze ‘los’ gemaakt worden en later uiteraard weer vast. Hier heb ik ook een aantal keer mee geholpen.
O en ik heb de scheepsbel gepoetst en we in de lak gezet (doorzichtig) zodat hij langer mooi blijft.
Morgen gaan we het zwembad opbouwen en varen we langs de Krakatau.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
