Een sleep gehad, terug in Nederland

Dag 0, maandag 17 februari 2014
Vanochtend begon het dan, mijn tweede stage. Om 10 uur vertrokken we naar Schiphol, na afscheid te hebben genomen van mamma en Rianne ben ik ingecheckt. Om 12 uur mocht ik boarden en om half 1 vertrok het vliegtuig dan ook richting Rome. Na aankomst in Rome heb ik nog anderhalf uur gewacht op de verbindende vlucht naar Genua. Een echte aansluiting was het dus niet. Gelukkig kwam ik wel netjes om 18 uur aan in Genua. Op het vliegveld zou ik opgehaald worden door de agent. Toen er niemand stond te wachten heb ik maar gebeld naar de agent waar hij bleef. Er was file en hij zou er over 20 minuten zijn. Nou weet ik dat dat uit kan lopen, maar om 19 uur was hij er nog steeds niet. Dus weer gebeld; ja ik ben er bijna. Op het moment dat hij ophing kwam hij dan ook net binnenlopen. Na een autorit van een half uur kwam ik dan ook aan bij het schip. Na mijn spullen in mijn hut gelegd te hebben, die mij gewezen werd door de eerste stuurman, een rondje gelopen door de accommodatie, die aanzienlijk groter is dan die van de Panda. Tijdens dat rondje ben ik de tweede stuurman tegengekomen die mij een korte rondleiding gaf. Na mijn stop bij de kapitein, waar ik overigens hoorde dat we woensdag naar Rotterdam vertrekken, ben ik weer naar mijn hut gegaan om dit verslag te tikken. Zo dadelijk lekker slapen want om half 8 gaat de wekker alweer.

Dag 1, dinsdag 18 februari 2014
Nadat de wekker was gegaan om half 8, vlug gedoucht en aangekleed. Vervolgens in de messroom wat gegeten en de kok ontmoet. Na mijn ontbijt ben ik naar de brug gegaan. Nadat ik van de eerste stuurman een overall en andere veiligheidsmiddelen had ontvangen heb ik een familirisatieronde gemaakt met de tweede stuurman. Dit om te weten waar alle veiligheidsmiddelen en brandblusmiddelen liggen en/of staan. Omdat de reis naar Rotterdam echt vast staat moet het schip worden voorbereid. We gaan er namelijk ook daadwerkelijk iets heen slepen. Hiervoor moet er over het dek gesleept worden met verschillende staalkabels. Omdat al die kabels met de hand niet te verplaatsen zijn gebruiken we allerlei lieren. Ook ik werd gestationeerd bij een lier en dat ging heel lang goed. Echter haalde ik op een onbewaakt moment de positie van de hendel door elkaar en trok dus aan in plaats van laten vieren. Gelukkig trok ik alleen een nylon verbindingslijntje kapot, geen schade verder maar het laat wel even zien wat gevolgen kunnen zijn. Hierna was het alweer lunchtijd en na de lunch kreeg ik een gangwaywacht toebedeeld. Tussendoor heb ik nog wat geholpen met het verplaatsen van wat dingen. Waaronder de oude Man Over Boord boot, die ligt nu op zijn kop te wachten tot we weten wat we er mee gaan doen.

Dag 2, woensdag 19 februari 2014
Vanochtend extra vroeg opgestaan, het laatste bericht was namelijk dat we om 8 uur de loods zouden krijgen. Helaas was dit niet nodig want onze sleep was er nog niet klaar voor. We gaan namelijk eerst de haven uit om buiten de sleepverbinding te maken. Wel fijn was dat ik even met de kapitein kon praten om echt kennis te maken, hiervoor was hij namelijk alleen maar bezig. Vervolgens kwam het bericht binnen dat de vertrektijd was verplaatst naar 10 uur. Tijdens de koffiepauze om 10 uur belde de agent echter dat de sleep nog plotseling een test moest ondergaan, morgenochtend. Dus zullen we waarschijnlijk morgenochtend om 7 uur vertrekken.
Omdat er ineens tijd ‘over’ was moest er aan dek gewerkt worden. Het luik van dek naar de machinekamer lekte dus daar was nieuwe teertape voor gekomen. Nadat we eerst het oude tape hadden schoongemaakt; de eerste, tweede stuurman en ik. Bleek dit helemaal los te zitten en hebben we het er maar afgehaald. Na een laag van PUR-schuim hebben we de nieuwe (soort) tape aangebracht. Toen alles er helemaal opzat bleek het al weer 17 uur te zijn. De tweede stuurman en derde machinist hadden mij gevraagd of ik mee kwam de wal op. Dus ja gezegd en een pizza en een biertje later zijn we weer terug op het schip.

 
Dag 3, donderdag 20 februari 2014
De wekker stond vandaag heel vroeg, de loods kwam namelijk om 7 uur al. Vandaag dan ook echt. Om 8 uur lagen we dan ook buiten de haven te wachten op onze sleep, de Castolo Sei. Drie uur later, om 11 uur, begon het dan ook echt. De sleepverbinding moest worden gemaakt, de Castolo was buitengebracht door havensleepboten die haar op de plek hielden. Terwijl de kaptein voorzichtig ons achterschip naar haar voorkant bewoog zorgde de eerste stuurman dat alle connecties aan boord kwamen en werden vastgezet. Mij was gezegd om op de brug te blijven voor zo goed mogelijk overzicht, en ik zou niet in de weg lopen of gevaarlijke situaties creëren. Om voor de volgende keer dan de volgorde te weten heb ik alles bijgehouden, inclusief de tijden (dat was eigenlijk ook voor het logboek). Na een uur waren alle connecties gemaakt en aan dek gecontroleerd door de tweede stuurman en kon de ‘Tow Wire’ worden uitgevierd. Uiteindelijk tot de sleep een lengte van 1000m bedroeg. Met de sleep vertrokken naar Rotterdam!

Dag 4, vrijdag 21 februari 2014
Vanaf vanochtend loop ik de wacht mee met de eerste stuurman; van 4-8 uur en van 16-20 uur. Ik heb dus de zon zien opkomen. Helaas was het niet goed te zien want er was veel bewolking. Na mijn ochtendwacht met de tweede stuurman wat dek onderhoud gedaan. De ventilatieafsluiters moesten worden gecheckt en gesmeerd. Twee afsluiters gingen met zoveel moeite dat we besloten hebben dat die moeten worden overhaald. Na de lunch even een middagdutje gedaan om daarna weer fris te beginnen aan de wacht om 16 uur. Ook was er helaas geen mooie zonsondergang maar werd het steeds donkerder, naja morgen weer een kans. De zee is trouwens tot vandaag erg rustig geweest maar word inmiddels al wat onstuimiger.

Dag 5, zaterdag 22 februari 2014
Nog voordat de wekker ging om half 4 was ik al wakker omdat ik mijn kooi uitrolde door het slingeren. Eenmaal boven bleek dat er flink wat deining stond. Na mijn wacht heb ik maar stevig ontbeten zodat mijn maag lekker bezig blijft. De hele dag is het slecht weer geweest dus aan dek werken was geen optie. Omdat het zaterdag is hebben we besloten om dan maar rustig aan mijn verslagen te gaan beginnen. Tijdens mijn middagwacht werd het al weer iets rustiger buiten.

Dag 6, zondag 23 februari 2014
Een hele fijne rustdag. De zee was lekker gemiddeld maar de zon scheen lekker. Naast wacht houden, want ja dat gaat natuurlijk door, vandaag eigenlijk niet zoveel gedaan.

Dag 7, maandag 24 februari 2014
De week is weer begonnen, al bestaat aan boord niet echt een weekend. Vandaag was qua weer het tegenovergestelde van zaterdag. We sloten ’s avonds zelfs de wacht af zonder wind! Na de ochtendwacht zijn de eerste stuurman en ik begonnen met het opruimen van de dek voorraadkast. Dit bleek na openen van de deur ook zeer nodig. Hij besloot daarom om gelijk de digitale inventaris met de werkelijke te vergelijken. Twee uur werk is niet voldoende dus gaan we er morgen mee verder.
Oja, bijna vergeten; vanmiddag zagen we de eerste dolfijnen deze reis. Ondanks dat we niet zo snel varen, ongeveer 5 knopen, speelden ze voor de boeg.

Dag 8, dinsdag 25 februari 2014
Toen we vanochtend op wacht kwamen was het weer nog hetzelfde als we het achtergelaten hadden gisteren. Lekker kalm en rustig, wel gingen we sneller. De tweede stuurman vertelde ons dat de Castoro Sei, onze sleep, haar schroeven had aangezet om brandstof te verbruiken. Haar bestemming is namelijk Schiedam en daarvoor was ze te diep. Na onze ochtendwacht zijn de eerste stuurman en verder gegaan met het opruimen van de kast. Helaas niet af kunnen maken. Maar morgen moet het lukken om af te maken.

Dag 9, woensdag 26 februari 2014
Na een rustige ochtendwacht hebben we eerst de voorraadkast afgemaakt. Na de koffiepauze zijn de stuurman en ik begonnen aan de medicijnen. Niet om te gebruiken natuurlijk. Nee, ALLE medicijnen zijn in Italië opnieuw aan boord gekomen. Omdat de vorige stuurman had gezien in de administratie dat er een aantal medicijnen over datum raakten heeft hij nieuwe besteld. Alleen had hij blijkbaar geen zin om uit te zoeken wat er precies op was dus heeft hij maar alles opnieuw besteld. Ook alles waar geen houdbaarheidsdatum opzit. Aan ons dus om alles uit te zoeken. Gelukkig heeft alles een code zodat er geen misverstanden kunnen ontstaan welk medicijn wat is. Echter omdat alles in Italië is geleverd is dit een Italiaanse code en niet de Nederlandse, dus moeten we eerst zoeken welke code de juiste is en de bijpassende datum. Vervolgens moet de code nog op de verpakking worden geschreven.

Dag 10, donderdag 27 februari 2014
Inmiddels zijn we nabij Gibraltar. Vanmiddag zal onze ‘assisterende’ sleepboot arriveren. Dit is een sleper van een andere maatschappij omdat rest van de vloot niet in buurt of beschikbaar is. Na onze ochtendwacht zijn we verder gegaan met de medicijnen, na eerst het opzoeksysteem te hebben verbeterd gaan we een stuk sneller vandaag. Met de koffiepauze horen we dat Salviceroy rond 13 uur bij ons in de buurt zal zijn en dat wij om 12 uur de sleeplijn gaan opkorten. Dit om met langzame vaart toch controle te kunnen hebben over de Castoro Sei. Gezien de eerste stuurman de winch moet bedienen besloot ik wederom mee te kijken vanaf de brug. Dit is omdat ik tijdens het werk aan de sleepdraad niet op het dek mag zijn uit veiligheidsoogpunt. Bovendien kon ik dan mooi aantekeningen maken voor mijn verslag over deze sleep. Nadat ook de Salviceroy vast zat en wij onze sleeplijn hadden uitgevierd was het alweer 15 uur. Dus besloten om maar op brug te blijven, slapen had toch geen zin meer. Het slepen met twee slepers is toch anders dan met 1 sleepboot. Het vergt voornamelijk meer communicatie, immers elke koerswijziging moet worden doorgegeven. Aangezien tijdens onze wacht de stroming tegen ons in kwam waren dat nogal veel koerswijzigingen. Weliswaar elke keer slechts een paar graden, maar toch.

Dag 11, vrijdag 28 februari 2014
Vanochtend zijn we dan ook echt Gibraltar gepasseerd en vanmiddag zijn we de ‘Straat’ ook uitgevaren. Om 15 uur passeerden we de 200 meter diepte lijn en zijn we gaan sleepdraad gaan uitvieren. Omdat de winch het maar op 1 snelheid doet, de langzame, zijn we daar anderhalf uur mee bezig geweest. Gelukkig viel dit in onze middagwacht zodat we vandaag geen rusturen misten. Want die heb ik hard nodig merk ik wel.
Totaal is de sleep nu ongeveer 1500 meter lang. Dit varieert een beetje omdat de sleeplijn ‘hangt’ onder het gewicht ervan. Deze lijn weegt namelijk 25kg/m, en met een lengte uitgevierd van 1250 meter resulteert dat in 31,25 ton. Daarbij komt het gewicht van kettingen die aan de Castoro Sei vast zitten. Volgens de tabellen hier aan boord hangt de draad ongeveer 50 meter diep. Dit is omdat wij aan de draad trekken met een kracht van ongeveer 120 ton. Het gewicht van de draad zorgt vervolgens weer dat de Castoro Sei naar voren komt. We slepen dus op het gewicht van de draad, niet op kracht van de sleepboot.
Ook hebben de eerste stuurman en ik weer een deuk geslagen in medicijnadministratie. We zijn nu halverwege de lijst. Morgen gaat hij ermee verder zodat ik aan mijn verslag kan werken.

Dag 12, zaterdag 1 maart 2014
Vanochtend was een rustig wachtje, we varen een beetje uit de algemene vaarroute om minder schepen tegen te komen. We zijn immers beperkt manoeuvreerbaar. Gisteravond heeft de kapitein tegen de kapitein van de Castoro gezegd dat er slecht weer op komst is. In het contract stond namelijk dat dat vermeden moest worden. Echter de Castoro wil dat we doorvaren. Omdat onze kapitein vermoedt dat de Castoro zich bedenkt varen we iets langzamer om niet terug te hoeven varen.
Na mijn ochtendwacht maar weer aan mijn verslag gaan werken. Nu al een heel stuk gedaan, waarschijnlijk kan ik die bij aankomst in Rotterdam gelijk inleveren.

Dag 13, zondag 2 maart 2014
Vandaag maar eerst na mijn wacht mijn hut schoongemaakt en daarna echt zondag gevierd. Wat vooral bijslapen inhield, dit was wel erg nodig. Elke keer een korte nacht en een middagdutje is toch niet ideaal. Dus vandaag maar lekker veel geslapen. Tijdens de lunch, altijd een warme maaltijd, bleek het zondagsritueel doorgezet te worden: Friet en biefstuk en als toetje ijs. Een lekkere afsluiter van het weekend.

Dag 14, maandag 3 maart 2014
Vandaag is de dag van het slechte weer, met name de hoge deining. Al een aantal dagen wachtten we hierop, een deining tot 7,5 meter. De hele dag is het eigenlijk rustig geweest qua weer en vanmiddag begon de deining toe te nemen. Aan het einde van de middagwacht was de hoogte ongeveer 6 meter. Deining zijn lange, trage golven, beter bekend als oude zeegang door de wind (in dit geval bij Engeland) worden deze golven steeds hoger. Morgen zou het weer rustig zijn. Al moet ik zeggen dat het schip zich er rustig doorheen slaat. Van zeeziekte heeft dan ook niemand aan boord last.
Overigens kwam vandaag het nieuws tot ons dat Fairmount een nieuwe eigenaar heeft: Boskalis. Zelf zullen wij er niet zoveel van merken waarschijnlijk.

Dag 15, dinsdag 4 maart 2015
Het slechte weer van gister was vandaag nog wel merkbaar. Er stond immers vanochtend nog deining van 4-5 meter hoog. Gelukkig besloot de Castoro dat het weer goed genoeg was om onze weg richting het noorden te vervolgen. We gingen namelijk steeds verder van koerslijn, richting het westen. Het weer is verder hier, een lekkere middagzon en een rustige deining. De planning is dat we rond de 14e maart aankomen bij Rotterdam.
Trouwens we zijn nog steeds met de medicijnen bezig. Wel zijn we begonnen met het inruimen van de kasten maar hopelijk is dat ook klaar aan het einde van de week.

Dag 16, woensdag 5 maart 2014
De deining is nog verder afgenomen, naar het normale Noord Atlantisch niveau; ongeveer 2-2,5 meter. Aan de medicijnen opruimen lijkt maar geen einde te komen, vandaag zijn we er weer mee bezig geweest maar nu maken we meters. Het probleem is als volgt: er wordt een lijst bijgehouden waarop staat welke medicijnen wanneer verlopen. Als deze datum in zicht komt wordt dit automatisch besteld via de leverancier. Echter de vorige stuurman was nogal laks heeft gewoon op de algemene bestellijst ‘medicijnen’ ingevuld. Door deze luiheid hebben we in Italië ALLE verplichte medicijnen, verbanden, bodybags, verbanden, spalken, enzovoorts ontvangen. Heel fijn hieraan is dat dus heel veel wat nog niet verlopen was we nu dubbel hebben. Daarbij komt dat alles individueel moet worden voorzien van de Nederlandse code voor Radio Medisch Advies. Gelukkig is de Nederlandse code totaal anders dan de Internationale code die we van de Italianen op een lijst hebben gekregen. Op die lijst staan de namen van de medicijnen en de internationale code. Dus is het proces als volgt: We pakken een verpakking, ontcijferen de naam zoals die op de Italiaanse lijst zou moeten staan, eenmaal gevonden en overtuigd gaan we met de Internationale code die er achter staat naar de volgende lijst waar de beide codes en Engelse benaming op staan. Die vergelijken we met het product of dat een beetje overeen komt. Zo ja, schrijft de stuurman de Nederlandse code op de verpakkingen terwijl ik op de Italiaanse lijst de hoeveelheid check en op de lijst van boord de bijgekomen hoeveelheid en houdbaarheidsdatum noteer. Deze voorzien we dan van een memo in welke kast het moet en dat gaat dan weer een doos in.
Vervolgens bleek de kast een puinhoop te zijn en ruimen we die eerst uit voordat we de oude voorraad en nieuwe voorraad toevoegen. Totaal staan er in het hospitaal 3 kasten en ongeveer 40 vakken in lades. Aan boord hebben we ongeveer 150 producten gehad dus al met al een lang proces.

Dag 17, donderdag 6 maart 2014
Legionella. Dat is waar vandaag het hele schip mee in de weer was. Nadat er in Italië water is afgetapt om te testen op legionella kwam gisteren (na 13 dagen) pas het antwoord. Het slechte nieuws is dat er positief resultaat was. We hebben dus het hele schip aangepakt met een ‘shock-threatment’. Door extra veel bacteriën vernietiger (Hadex) te gebruiken en de kranen op een bepaalde volgorde te openen en sluiten. Omdat ook de Hadex in de leidingen moest blijven zitten zijn we eigenlijk de hele dag hiermee bezig geweest. We begonnen om half 9 en om half 4 konden we weer water gebruiken. Gelukkig hebben we aan boord een watermaker want het hele proces heeft ongeveer 3000 liter water gekost. Nadat dat is behandeld via de ‘sewage treatment’ wordt dat weer in de zee gegooid. In Rotterdam zal het drinkwater opnieuw worden getest

Dag 18, vrijdag 7 maart 2014
Na een dag uitstel is het eindelijk af; de medicijnen. Alles is ingeruimd en tijdens onze middagwacht hebben we alles dan ook in de computer gezet. Lang niet alles paste in de kast dus hebben we nog twee dozen over met spul dat er niet in paste. Daarnaast hebben we nog een doos met dingen waarvan we niet weten wat het precies is. In Rotterdam komt de medicijn leverancier aan boord en die zullen we vragen wat precies mee moet gebeuren.

Dag 19, zaterdag 8 maart 2014
Vandaag na onze wacht hebben we het hospitaal helemaal opgeruimd en geschrobd. Niet alles omdat er allemaal papiertjes op de grond lagen maar omdat het al een tijdje niet gedaan is. Lekker met de Dettol aan de slag zodat het ook naar ziekenhuis ruikt nu. Maar het is zeker schoon nu. Ook zitten de lakens nu in de was zodat een eventuele patiënt ook beter kan worden. Verder de rest van de dag rustig aan gedaan.

Dag 20, zondag 9 m